Rola błonnika w diecie

Osoby, które borykają się z zaparciami, powinny zwiększyć spożycie błonnika. Wprawdzie włókna pokarmowe nie posiadają żadnych wartości odżywczych, ale poprawiają perystaltykę jelit i tym samym sprzyjają odchudzaniu. Dlaczego warto włączyć do swojej diety błonnik? Jakie produkty stanowią bogate źródło tego składnika?

Pod terminem błonnik kryje się kompleks heterogennych substancji pochodzenia roślinnego. Organizm człowieka nie trawi włókien pokarmowych, ponieważ nie posiada stosownych enzymów. Jedynie nieliczne grzyby mikroskopowe potrafią rozłożyć heterogenny kompleks na substancje proste, to właśnie one zapewniają obieg materii w przyrodzie. Z punktu widzenia chemii włókna pokarmowe składają się z polisacharydów, zaliczamy do nich hemicelulozę, celulozę, pektyny, gumy i śluzy.

Błonnik rozpuszczalny i nierozpuszczalny

Substancje, które wchodzą w skład heterogennego kompleksu dzielimy na rozpuszczalne i nierozpuszczalne w wodzie. Do hydrofilnych, czyli wodolubnych, zaliczamy: pektyny, obojętne hemicelulozy, gumy, śluzy rodzinne i polisacharydy algowe. Z kolei celuloza, kutyna, suberyna i krzemionka nie rozpuszczają się w wodzie. Osoby, które pragną wprowadzić do swojej diety błonnik, powinny sięgać po produkty, w których dominują substancje rozpuszczalne w wodzie. Jednocześnie należy pamiętać, iż włókno pokarmowe wpływa korzystnie na funkcjonowanie organizmy tylko wtedy, gdy przyjmujemy dużo płynów. Jeśli spożycie wody będzie za małe, błonnik przyniesie efekt odwrotny do zamierzonego, przyczyni się do problemów z oddawaniem stolca.

Osoby, które zmagają się z zaparciami i hemoroidami, powinny wzbogacić swoje menu o produkty bogate w błonnik. Włókna pokarmowe wędrują przez przewód pokarmowy w stanie niezmienionym. Warto jednak pamiętać, iż błonnik wykazuje tendencję do pochłaniania wody i tym samym przyspiesza formowanie się stolca. Opisany proces ułatwia wypróżnianie i zapobiega zaleganiu niestrawionych resztek pokarmowych.

Włókna pokarmowe receptą na zgrabną sylwetkę?

Błonnik stanowi oręż w walce z otyłością. Włókna pokarmowe wiążąc wodę, zwiększają swoją objętość i tym samym wypełniają żołądek. Osoba, która walczy ze zbędnymi kilogramami, czuje się syta i nie sięga po nakładkę. Jednocześnie błonnik poprawia perystaltykę jelit i zapobiega zaleganiu resztek pokarmowych. Te ostatnie stanowią doskonałą pożywkę dla mikroorganizmów, w wyniku reakcji enzymatycznych nierzadko powstają toksyny, które utrudniają odchudzanie.

Włókna pokarmowe można porównać do miotły, która oczyszcza organizm z toksyn, metali ciężkich i kwasów żółciowych. Na talerzu osób, które mają problemy z wątrobą, nie może zabraknąć produktów bogatych w błonnik. Wędliny oferowane przez sklepy mięsne zawierają azotyny. Te substancje nadają szynce różowy odcień, jednocześnie pełnią rolę konserwantów. Warto jednak pamiętać, iż azotyny są szkodliwe dla naszego organizmu i stanowią poważne obciążenie dla wątroby, która pełni rolę filtra zatrzymującego toksyny. Pracę tego narządu warto wspomagać, włączając do diety produkty bogate w błonnik. Na naszym talerzu nie może zabraknąć pieczywa pełnoziarnistego, razowego makaronu, kasz, jabłek i suszonych śliwek.

Pektyny w profilaktyce miażdżycy

W organizmie człowieka pektyny są rozkładane do trójkarboksylowych kwasów tłuszczowych, które hamują syntezę cholesterolu w wątrobie. Choć wspomniana substancja jest niezbędna do prawidłowego funkcjonowania komórek, jej nadmiar sprzyja miażdżycy. W związku z tym, iż cholesterol dociera do naszego organizmu wraz z pożywieniem, należy ograniczyć jego syntezę. Błonnik rozpuszczalny odgrywa niezwykle istotną rolę w profilaktyce chorób krążenia. Powiedz „nie” miażdżycy, sięgając po jabłka, morele, czereśnie, pomarańcze, marchew i skórki owoców cytrusowych. Wspomniane produkty stanowią bogate źródło pektyn, czyli substancji, które występują w ścianach komórkowych wielu roślin.

Osoby, które pragną ustabilizować poziom cukru we krwi, powinny zwiększyć spożycie włókien pokarmowych. Te ostatnie częściowo blokują dostęp glukozy do krwi, co z kolei blokuje wydzielanie insuliny. Wspomniany hormon jest produkowany przez trzustkę wówczas, gdy wzrasta stężenie cukru we krwi. Gdy to utrzymuje się na niskim poziomie, synteza ulega zahamowaniu. Stabilny poziom cukru we krwi sprzyja zachowaniu zgrabnej sylwetki. Gdy stężenie glukozy gwałtownie spada, organizm otrzymuje sygnał, iż należy rozpocząć poszukiwania pożywienia. Głód sprawia, iż sięgamy po przypadkowe produkty, nie zastanawiamy się nad ich wartościami odżywczymi. Najważniejszym celem staje się zaspokojenie elementarnych potrzeb. Dieta wysokobłonnikowa chroni nas niespodziewanym napadem głodu i tym samym sprzyja zachowaniu zgrabnej sylwetki.