Ograniczenie termogenezy poposiłkowej

W związku z tym, iż co roku wzrasta odsetek osób dotkniętych otyłością, naukowcy usiłują ustalić czynniki, które sprzyjają nadwadze.

Przeprowadzone badania wykazały, iż ograniczenie termogenezy poposiłkowej, może sprzyjać otyłości.  U osób, które mogą pochwalić się szczupłą sylwetką, po spożyciu posiłku dochodzi do rozproszenia energii w postaci ciepła.

Termogeneza poposiłkowa – definicja

Mianem termogenezy poposiłkowej określamy wzrost wytwarzania ciepła wskutek spożycia pokarmu. Syntezie ciepła towarzyszy wzrost zużycia energii, co wiąże się ze spaleniem większej ilości kilokalorii.

Występowanie termogenezy poposiłkowej

Termogeneza poposiłkowa jest zjawiskiem, które występuje za każdym razem, gdy spożywamy posiłek. W związku z tym lekarze zalecają dzielenie dziennej racji pokarmowej na kilka/kilkanaście porcji.  Osoby, u których często uruchamia się zjawisko termogenezy,  wykorzystują znaczną część energii z pożywienia na produkcję ciepła.

Wprawdzie każdemu posiłkowi towarzyszy termogeneza, ale pokarmy bogate w białko w największym stopniu przyczyniają się do wzrostu produkcji ciepła.

Rola termogeniny

W termogenezie poposiłkowej, zwanej też termogenezą indukowaną przez dietę, uczestniczy białko – termogenina, które przyczynia się do rozproszenia w postaci ciepła znacznej ilości energii. Termogenina znajduje się w mitochondriach, w tzw. brunatnej tkance tłuszczowej, której skupiska są rozproszone w białej tkance tłuszczowej.

Ograniczenie termogenezy poposiłkowej

Wykazano, że u osób, które borykają się z otyłością, nie występuje termogeneza poposiłkowa lub jest ona bardzo ograniczona.  U źródeł opisanych nieprawidłowości znajduje się brak brunatnej tkanki tłuszczowej lub znaczne upośledzenie jej funkcji.

Przebieg termogenezy poposiłkowej

Termogeneza, która zachodzi w brunatnej tkance tłuszczowej podlega regulacji włókien współczulnych, które oplatają komórki tkanki tłuszczowej. Rolę neuroprzekaźnika pełni noradrenalina, która pobudza zakończenia beta-3 adrenergiczne w brunatnej tkance tłuszczowej. Tym samym przyczynia się ona do rozpadu tłuszczów w tkance tłuszczowej, transportu glukozy w brunatnej tkance tłuszczowej i termogenezy poposiłkowej.  Niestety, czasem pojawia się defekt, który objawia się obniżoną wrażliwością receptorów adrenergicznych w brunatnej tkance tłuszczowej i tym samym sprzyja otyłości.

Otyłość trzewna

U osób, które borykają się z otyłością trzewną, aktywność układu współczulnego jest podwyższona.  Największą koncentrację receptorów beta-3 adrenergicznych stwierdzono w wewnątrzbrzusznej i okołonerkowej tkance tłuszczowej, która wykazuje wysoką aktywność metaboliczną.

Zmutowany gen a otyłość

Przeprowadzone badania wykazały, iż u 40% populacji występuje zmutowany gen odpowiedzialny za syntezę receptora beta-3 adrenergicznego. Ta przypadkowa zmiana materiału genetycznego dziedziczy się jako cecha recesywna, czyli ujawnia się wówczas, gdy dziecko odziedziczy od obojga rodziców. Zmutowany gen odpowiada za syntezę niepełnowartościowych receptorów beta-3 adrenergicznych i tym samym sprzyja otyłości.  Nieprawidłowości w budowie tych receptorów zaburzają lipolizę i termogenezę w brzusznej tkance tłuszczowej.

Wprawdzie otyłość często miewa podłoże genetyczne, ale nie należy lekceważyć trybu życia. Siedzący tryb życia i wysoko przetworzona żywność sprzyjają nadwadze.

 

*Treści zawarte na serwisie Leczenie-otylosci.pl mają wyłącznie charakter informacyjny. Żadna z nich nie zastąpi wizyty u lekarza, psychologa czy konsultacji leku z farmaceutą. Misją portalu jest działanie informacyjno-edukacyjne. Zanim skorzystasz z porad zawartych w naszym serwisie, zwłaszcza tych o charakterze medycznym, skonsultuj się z lekarzem lub specjalistą z danej branży. Administrator portalu Leczenie-otylosci.pl nie ponosi odpowiedzialności za wykorzystanie w praktyce treści opublikowanych na stronie.
PODZIEL SIĘ: